Weer terug in Salt Lake city.

De laatste dagen in Port Renfrew hebben we lekker rustig aan gedaan, beetje gewandeld en rondgereden in de buurt van het huisje.

We kwamen er te laat achter dat we hadden moeten reserveren om met de veerboot naar The USA te gaan dus rijden we op zondag weer naar Nanaimo om maandagochtend vroeg weer met de veerboot naar Vancouver te varen en vandaar uit naar de grens te rijden.

In Nainamo was het aanzienlijk warmer dan op het gedeelte van Vancouver Island waar wij zaten, daar was vooral in de middag/avond veel mist waardoor het een stuk frisser was. Dus we hebben daar heerlijk over de boulevard en de haven gewandeld en daar s`avonds hele lekkere fish en chips gegeten.

Maandag zaten we dus om 07:45 op de veerboot richting Vancouver en vandaar was het nog maar een uurtje naar de grens, ook daar was het weer een makkie om binnen te komen, dus dat was wel weer een hele opluchting....je weet maar nooit met die Amerikanen. Na 600 km zijn we gestrand in Richland (in de staat Washington) het was behoorlijk warm, maar het hotel lag naast een rivier waar je een lekkere duik kon nemen, echt mensen dit was de eerste keer in onze vakantie dat we onze zwemkleding hebben aan gehad :)

Dinsdag was het heerlijk rustig op de weg dus lekker doorgereden en 650 km later een motel in Jerome (in de staat Idaho) gevonden, wat een hitte onderweg, we hebben de 40 graden net niet aangetikt....Maar gelukkig is er airco.

Woensdag moesten we nog 365 km naar Salt Lake city, en na 4 weken hebben we het rondje eindelijk volgemaakt.

Toen we de huurauto ophaalde stond er 10.000 miles op te teller, we gaan hem morgen inleveren met 14.650 miles...we hebben dus 7440 kilometer gereden!!!!!

Het was een fantastische reis, we hebben een week op een super vulkaan rondgelopen, zijn op een gletsjer geweest, hebben op Vancouver Island door het regenwoud gelopen en door een bos met gigantische bomen. We hebben beren, wolven, herten, een zeearend en natuurlijk als klap op de vuurpijl orka`s en bultrug walvissen gezien. Waar we te maken hadden met temperaturen van rond de 40 graden Celsius, maar waar het in de nacht ook heeft gevroren. We zijn over bergpassen gegaan van 2000 meter,maar we hebben ook op een weg in Montana gereden die 150 kilometer lang alleen maar rechtdoor ging, tussen de eindeloze graanvelden door, en de wegen op Vancouver Island, Tja hoe zullen we die beschrijven, het leek af en toe op een achtbaan, als er asfalt lag tenminste. We hebben in heel comfortabele motels geslapen, maar we hebben ook in een hutje gekampeerd met alleen maar een bed en een kapstok. We zijn er opnieuw achter gekomen dat Amerikanen geen koffie kunnen zetten, en zijn heel vaak bij de Starbucks geland voor een goeie bak pleur en bij de Subway voor een lekker ontbijt, want wat ze ook beweren als je incheckt bij het motel, het ontbijt is meestal bagger....Ook deze keer hebben we ons weer verwonderd over de tientallen food stops langs de snelweg, en natuurlijk de vreselijk goedkope benzineprijzen, omgerekend 0,58 eurocent per liter, JA ECHT WAAR!!!!!! En ook zijn we weer heel veel Amerikanen tegengekomen die wilde weten waar we vandaag kwamen en die natuurlijk wel iemand kende in Nederland (yes sure)

Het blijft een land met heel veel tegenstrijdigheden, maar wat een fantastische natuur, hier zullen wij echt nooit genoeg van krijgen.....

Het was dus samengevat in 1 woord "GEWELDIG" Maar we zijn ook weer heel blij als we morgen, op Richard zijn verjaardag, terug vliegen naar het kneuterige Nederland...HOME SWEET HOME. :<)